หนามชีวิต
ราตรีที่สิ้นดาว
ล่องนาวา
คอยหามาหาย
ฉันเป็นของเธอ
บางตอนจากเรื่องจากปก คม-ชัด-ลึก CityLife
...ไล่ลำดับญาติหมู่มวลสมาชิกสุนทราภรณ์จากยุคบุกเบิกหรือยุคต้น ยุคกลาง ยุคดาวรุ่งพรุ่งนี้ ยุคหลัง รุ่นปัจจุบัน และนักร้องดาวรุ่งโครงการคลื่นลูกใหม่ที่ขึ้นทะเบียนไว้เป็นเรื่องเป็นราวก็กว่าร้อยชีวิต ยุคแรกๆ หลายคนล้มหลายตายจากไปบ้างแล้วก็มี ส่วนที่ยังอยู่ก็ยังคงเหนียวแน่นไม่ไปไหน พี่โฉมฉาย อรุณฉาน หัวหน้าวงดนตรี กรมประชาสัมพันธ์คนปัจจุบัน ซึ่งรั้งตำแหน่งเดียวกับครูเอื้อในอดีต คือหนึ่งในจำนวนหลายหน่อพันธุ์สุนทราภรณ์ คือหนึ่งในจำนวนหลาย หน่อพันธุ์สุนทราภรณ์ "ยุคดาวรุ่งพรุ่งนี้" ซึ่งเป็นรุ่นสุดท้ายที่ครูเอื้อปั้นขึ้นมาขณะนั้น เธอเป็นนักเรียนรุ่นแรกเมื่อครั้งที่มีการเปิดโรงเรียนสุนทราภรณ์การดนตรีเมื่อปี ๒๕๑๒ เพื่อค้าหาและฝึกนักร้องหน้าใหม่มาเสริมวง และให้เป็นต้นแบบของการบรรเลงเพลงสุนทราภรณ์
เจ้าตัวเล่าว่าการคัดเลือกนักร้องประจำวงยุคครูเอื้อแตกต่างจากยุคปัจจุบันโดยสิ้นเชิง เรื่องการเข็นคนสักคนหนึ่งขึ้นมาเพื่อประดับเวทีสุนทราภรณ์ และให้มีสไตล์การขับร้องในแบบสุนทราภรณ์นั้นไม่ได้ง่ายเหมือนปอกกล้วยเข้าปาก เพราะเพลงสุนทราภรณ์เป็นเพลงที่ร้องยาก มีเอกลักษณ์เฉพาะตัว มี "สำเนียง" เป็นของตนเอง ซึ่งเป็นสำเนียงที่คุณครูเอื้อท่านสร้างไว้
ความที่ครูเอื้อเป็นทั้งนักประพันธ์ทำนองและนักร้อง ท่านจึงรู้ดีว่าร้องแบบไหนจึงตรงกับที่ท่านต้องการ ท่านจึงสรรสร้างบทเพลงที่ไพเราะ ได้ทุกเพลงที่ท่านประพันธ์ โดยสอนให้นักร้อง ร้องตามที่ท่านอยากให้เป็น "วันหนึ่งขาดนักร้อง ครูเลยให้ร้องเพลง "คืนนั้นมันนาน" เพลงนี้แหละที่เปลี่ยนชีวิตพี่ พอมีลีลาศก็ต้องเพลงนี้ในจังหวะBegin แต่ก่อนที่จะร้องเดี่ยวได้ต้องร้องหมู่ก่อน การร้องหมู่ไม่มีการจองเนื้อ ต้องร้องได้หมดทุกท่อน หรือขึ้นเวทีแล้วอาจจะไม่ได้ร้องสักท่อนก็ได้ ไม่มีสิทธิ์โกรธด้วย เป็นการฝึกอย่างโหด เพื่อให้แกร่งจริงๆ หลายคนทนไม่ได้ออกกลางคันก็มี"...
ฟังเพลง "คืนนั้นมันนาน"...
