จากคุณ Thanawut...
ผมเคยโกรธ เกลียดคนอื่น ขนาดที่ไม่คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติจะสามารถให้อภัยเขาได้
ผมรู้ดีว่า ขณะที่ใจตัวเองถูกครอบงำด้วยความเกลียดชังนั้นมันทรมานแค่ไหน
เชื่อเถอะครับ ถ้าได้ลองสักครั้งแล้วจะรู้ว่าการรักคนอื่นนั้น มันง่ายกว่าการเกลียดคนอื่นเยอะเลย
การมอบความรักให้ผู้อื่นนั้น นอกจากจะทำให้ตัวเองมีความสุขแล้วยังทำให้คนรอบข้างมีความสุขอีกด้วย
"จงรักคนที่ไม่รักคุณ...แล้วสักวันนึงเค้าอาจจะเปลี่ยนใจมารักคุณ"
*
จากคุณ LB1...
"จงรักคนที่ไม่รักคุณ...แล้วสักวันนึงเค้าอาจจะเปลี่ยนใจมารักคุณ"
ถ้าตอนที่เขาเปลี่ยนใจมารัก เป็นตอนที่เขาแต่งงานมีสามีไปแล้ว มันจะมีความหมายอะไรกับการ "เปลี่ยนใจมารักคุณ" ?
หรือ...ถ้าเกิดสภาพข้างต้นจริงๆ ก็ "สุเทพ" เสียเลย ?
ถ้าทุกคนบนโลกใบนี้สามารถให้ความรักกับคนที่เกลียดชังเรา โลกคงจะน่าอยู่ราวสรวงสวรรค์
เพราะท้ายที่สุดของการรักคนที่เกลียด โลกใบนี้ก็จะเหลือแต่คนที่รักกัน แล้วจะมีสังคมใดบรมสุขเท่าสังคมที่สมาชิกของสังคมทุกคนรักกัน...?
แต่ในบางเงื่อนไข ความรักที่เกิดขึ้นต้องเป็นความรักบริสุทธิ์ ที่ไม่เห็นแก่ตัว และไม่หวังการครอบครอง
ไม่เช่นนั้นจะเจอปัญหาดังที่ผมถามยั่วเย้าคุณ Thanawut ข้างต้น นะครับ
*
จากคุณ Thanawut...
แอบๆ "สุเทพ" ครั้งสองครั้งคงไม่เป็นไรมั้ง
เมื่อถึงเวลา...อย่าลืมสั่งลูกหลานให้เอาขวานใส่ไปด้วยแล้วกัน...อิอิ
*
จากคุณ คนชอบอ่านหนังสือ...
นึกๆที่คุณบอกให้เอาขวานใส่โลงไปด้วยเวลาตายน่ะ ผมมีเรื่องที่ขำไม่ค่อยออก
หลายสิบปีแล้วตอนผมยังเด็กๆอยู่จำได้ 11-12 ขวบ นี่แหละ ญาติผู้ใหญ่ผมคนหนึ่งถ้าจะนับญาติก็ห่างๆแกมีนิสัยห่ามๆชอบกลอยู่ ผมก็ไม่ทราบรายละเอียดมากนัก รู้แต่ว่าตอนแกเสียให้เอาขวานใส่โลงไปด้วย พวกลูกๆเห็นว่าเป็นคำสั่งเสียก็ทำตามนั้น
ก็เก็บไว้หลายวันรอญาติมาครบถึงจะเผา ที่ไหนได้ เลยเจ็ดวันไปไม่นานมาเข้าฝันพวกลูกวุ่นวายไปหมดให้ไปเอาขวานออกจากโลงด่วนเพราะยมพบาลเอาขวานนั่นจามหัวแกไม่หยุดเลย
ยืนยันเป็นประสบการณ์จริงที่ผมพบเห็นมา เพราะอีตอนใส่ขวานผมไม่ทราบแต่ตอนไปเอาออกนี่ผมตามเขาไปดูด้วย วิ่งไปถามพระอาจารย์ ท่านบอกเวรกรรมว่ะแค่นั้นเอง...หึหึ
*
จากคุณ Thanawut...
อ้อ...แล้วอีกอย่างแนบไปติดสินบน เอา Black Lable ใส่ไปด้วยน่ะ กันไว้เดี๋ยวจะโดนเอาขวานจามหัวแบบที่คุณคนชอบอ่านหนังสือบอกมาครับ...อิอิ
